Η κοπελιά κι ο δράκος

Του τρένου το παράπονο
της σήραγγας το μάκρος!
Κι ο φόβος κάθε σφουγγαρά
της θάλασσας το βάθος!

Άλλον τον λέν' αγαπητό
κι άλλον αγαπημένο!
Πιασμένο αγρίμι είν' η καρδιά
σε δάσος μαγεμένο!


Έχει βάσανα η ζωή μου
δεν τα ξέρει ούτ' η αυλή μου
κι αν της ξομολογηθώ
τα λουλούδια της νυστάζουν
κι αν την προσπεράσω πάλι
μαραζώνει και χαλάει

Του αντριωμένου η αντρειά
για της καλής τα ρόιδα!
Ο δράκοντας κι η κοπελιά
το παραμύθι το είδα!

Την κοπελία ο δράκοντας
την έφαγε ένα βράδυ!
που ο αντρειωμένος μέθυσε
κι έφυγε μα μιαν άλλη!

Έχει βάσαν η ζωή μου
δεν τα ξέρει ούτ' η αυλή μου
κι αν της ξομολογηθώ
τα λουλούδια της νυστάζουν
κι αν την προσπεράσω πάλι
μαραζώνει και χαλάει

Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Μιχαήλ
Τραγούδι: Γιώργος Μιχαήλ
Δίσκος: Της γης ο μουσαφίρης