Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Σ΄ αυτό το σπίτι με τα καφέ παράθυρα,
Τους ξεφτισμένους τοίχους και τα
βαμμένα κουφώματα
Εκεί βουλιάζει η ψυχή μου…
Βαδίζω στα ίδια
ετοιμόρροπα σανίδια
Καρτερώντας ευλαβικά τη μοίρα
Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Σ΄ αυτό το σπίτι με τα καφέ παράθυρα,
Τους ξεφτισμένους τοίχους και τα
βαμμένα κουφώματα
Εκεί βουλιάζει η ψυχή μου…
Βαδίζω στα ίδια
ετοιμόρροπα σανίδια
Καρτερώντας ευλαβικά τη μοίρα
Στίχοι - μουσική - τραγούδι: Αλέκος Δράκος
Να μη δειλιάσεις, να 'ρθεις κοντά
ήταν η προσευχή μου
Κάτω απ' τα φώτα, τα θαμπά
να πάρεις το φιλί μου
Ωραίο που ' ναι να θυμάμαι
μετά από τόσα χρόνια
Ούτε ρυτίδα να φοβάμαι
ούτε μαλλιά από χιόνια.
Φτάνει με τα κομμωτήρια... ανοίξτε τις ταβέρνες... τα μπαρ, τις καφετερίες... Ειλικρινά, ποιος θέλει να κουρευτεί πλέον; Έχω δει φίλους που ξυριζόταν κάθε μέρα για πολλά χρόνια, να είναι τώρα με μούσι και μακριά μαλλιά...
Καλό μήνα σε όλους, εντός και εκτός Ελλάδας! Μετά από 104 γραπτά κείμενα για το "Περάστε την πρώτη του μηνός" σήμερα για πρώτη φορά έκανα μετάδοση live στο youtoube...