Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Μην κλαις για με μανούλα μου
Το πεθυμιό μισεύει
Μα απ΄ τα θλιμμένα χέρια μου
Η πίκρα δε στερεύει
Ζητώ μια λεύτερη πνοή
Στα στήθη όταν σαλπάρω
Σ΄ αυτή τη νέα εποχή
Σαν τον φονιά, σαν το ληστή
Άδικα θα γυρνάω
Μην κλαις για με μανούλα μου
Σιωπές αχολογάω
Μα τις πληγές στους ώμους μου
Σαν Άτλας κουβαλάω
Μην κλαις για με μανούλα μου
Το πεθυμιό μισεύει
Μα απ΄ τα θλιμμένα χέρια μου
Η πίκρα δε στερεύει
Ζητώ μια λεύτερη πνοή
Στα στήθη όταν σαλπάρω
Σ΄ αυτή τη νέα εποχή
Σαν τον φονιά, σαν το ληστή
Άδικα θα γυρνάω
Μην κλαις για με μανούλα μου
Σιωπές αχολογάω
Μα τις πληγές στους ώμους μου
Σαν Άτλας κουβαλάω