Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Φτάνουν οι δήθεν με τις χάρτινες αγάπες
Π΄ όταν θα φύγουνε μαζεύουμε τις στάχτες
Πως ν΄ ανασάνω απ΄ των κάλπηδων τη μπόχα
Πως τα κατάφερα ν΄ αντέξω δε μου το ΄χα
Είναι ο λόγος μου καθρέφτης της ψυχής μου
Και η αλήθεια μου ο δρόμος της ζωής μου
Με τους μπλαμπλάκηδες με πιάνει αλλεργία
Δε με ξεγέλασαν με άνοστα αστεία
Έχω χορτάσει υποδείξεις τι να κάνω
Όμως να ζήσω δε μου είπαν και τα χάνω
Γίναν οι στίχοι μου σκουπίδια στα τραπέζια
Κι όλο μου σφίγγανε το χέρι τρύπια χέρια
.jpg)