Λήθη [Νίκος Παπακώστας - Ρόδινος δρόμος]

  Κείμενο: Νίκος Παπακώστας

---

Θα φυλακίσω στη λήθη ότι θέλω να αγνοήσω από πόνο ή χαρά

Έναν μαραμένο βασιλικό που δεν θέλω να βλέπω τα πρωινά

Ένα ανθισμένο λουλούδι με πεσμένα τα φύλλα

Ένα φιλί που δεν έδωσα, ένα αντίο που είχα πει

Τα μάτια σου…

Λήθη ή Λύπη;

Με ρωτάς…

Ένα καμένο χαρτί που παίξαμε άθελα μας

Σε μια βραδιά μέθης κάτω από το φεγγάρι του Λυκαβηττού

Σε μια βραδιά αφόρητης μοναξιάς

Κλεισμένοι σ΄ ένα διαμέρισμα στο Παγκράτι

Τι πάθαν όλοι γύρο μας;

Γιατί τόση αμφισβήτηση;

Άραγε έγιναν οι ανθρώπινες σχέσεις μια κοινή σύμβαση;

Αρνούμαι να το πιστέψω…

Βάλε μου ένα φλιτζάνι καφέ μήπως και νυστάξω

Μα είναι δώδεκα το βράδυ;

Με ρωτάς…

Ρε την καημένη την κιθάρα...

Πως μπορεσες  να κάνεις
την ηλεκτρίκη κιθάρα να βγάλει σκυλάδικο ήχο...

 

Κάτι ανθρωπάκια σαν εμένα... (Ιούνιος 2023)

Πάλι σε πρόδωσαν Ελλάδα, κάτι ανθρωπάκια σαν κι εμένα

που σκύβουν πάντα το κεφάλι, κι ελπίζουνε απ΄ τα χαμένα...

Έτσι όπως τα λέω είναι... Είμαστε όλοι ανθρωπάκια σαν λαός... Φυσικά έχουμε και τους επαναστάτες του πληκτρολογίου... Θα αρχίσουν τώρα τον αγώνα τους κατά του Μητσοτάκη και της κακιάς δεξιάς... Παλιά δεν συμφωνούσα, αλλά τώρα δεν μπορώ πλέον να το αρνηθώ. Παίρνουμε ότι μας αξίζει σαν λαός... 

Καλό μήνα ρε... ξεχάστηκα και μπήκα με φόρα και κακή διάθεση... Ο προηγούμενος μήνας ήταν ένας από τους λιγότερο δημιουργικούς για το τραγουδοποιός.GR... Η δικαιολογία (το ψέμα δηλαδή) είναι ότι δεν είχα υπολογιστή... Η αλήθεια είναι ότι πήρα τον υπολογιστή πίσω στα μέσα του μήνα, αλλά δεν είχα όρεξη να γράψω ή να κοινοποιήσω οτιδήποτε... Το μόνο που έκανα την ημέρα των εκλογών ήταν να ηχογραφήσω ζωντανά ένα παλιό τραγούδι που γράψαμε με τον Γρηγόρη κάπου γύρω στο 1997 ή 1998 δεν θυμάμαι πότε ακριβώς... Φυσικά το έπαιξα μία και μόνη φορά με το μπουζούκι ζωντανά στο Youtube... 

Πάλι σε πρόδωσαν Ελλάδα (1997)