Άστα τα τραγούδια, θα βρουν το δρόμο τους...
...και έτσι τα τραγούδια βρίσκουν τον δρόμο τους!
Ταξιδεύουν μέσω του διαδικτύου και φτάνουν σ' αυτούς για τους οποίους "προορίζονται", στους ακροατές!!!
Πάντα θα βγαίνουν ωραία τραγούδια, αλλά είναι δύσκολο να φτάσουν στα αυτιά μας. Ακούστε άλλο ένα τραγούδι από τον Αλέκο Δράκο... Δεν υπάρχει σε δισκογραφία. Η ηχογράφηση είναι από Live to 2018...
Διαβάστε και τους στίχους του τραγουδιού...
Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Κάθε φορά που περιμένω να φανείς
Είναι Χριστούγεννα και πάγωσαν τα
χνώτα
Είναι γιορτές κι ο κόσμος βγαίνει από
νωρίς
Κάτω στις πόλης τα πολύχρωμα τα φώτα
Με τη σειρά μου πάλι θα σας ευχηθώ
Να ΄στε καλά αγάπες άντε και του
χρόνου
Πάνω στου έρωτα να ζούμε το φτερό
Και να αντέχουμε την τρέλα αυτού του
κόσμου
Καλημέρα! Νομίζω ότι κάποιος μου κάνει πλάκα.. Ξανά η πρώτη του μηνός είναι Κυριακή... Θα αντισταθώ όμως δεν θα σας βάλω το γνωστό ορχηστρικό, έχω διαλέξει άλλο τραγούδι...
.jpg)
Φυσικά εδώ στη Θεσσαλονίκη πλάκα μας κάνει ο Μητσοτάκης. Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να βγει και να ζητήσει μια δημόσια συγγνώμη εκ μέρους όλων όσων κυβερνήσανε τα τελευταία πολλά χρόνια για την πολύχρονη καθυστέρηση του Μετρό και όχι να γίνουν εγκαίνια Μαλακίες...
Εντάξει, τώρα σας κάνω πλάκα εγώ μ' αυτά που γράφω...
Θυμάμαι στα πρώτα χρόνια της κρίσης, με ρώτησε ένα φίλος που είχα καιρό να δω "Τι κάνεις;" και του απάντησα "Καλά, σχετικά..." Τρομαγμένος με ρώτησε "Τι έπαθες;" Τίποτα, ρε, του λέω... Μ΄ αυτά που ζούμε τι θες να σου πω, σκέτο καλά... Γι αυτό και εγώ σήμερα το "Καλό μήνα" που σας λέω είναι "σχετικό". Έστω κι έτσι όμως πρέπει να το λέμε, γιατί θα έρθει καιρός που δεν θα το λέμε...
.jpg)
Είμαι σίγουρος ότι οι μικρότεροι δεν ξέρουν και πολλοί από τους μεγαλύτερους δεν θυμούνται για ποια κρίση μιλάω... Στις 23 Απριλίου το 2010 στο Καστελόριζο με το διάγγελμά Παπανδρέου ήρθε το Δ.Ν.Τ. και τα μνημόνια... Προσπάθησα πριν λίγο να ακούσω εκείνο το διάγγελμα, αλλά δεν άντεξα περισσότερα από λίγα δευτερόλεπτα...
Κανονικά τώρα θα έπρεπε να μιλήσω για μουσική, αλλά με τόσο πόλεμο στον πλανήτη δεν έχω και πολύ διάθεση... Έχω όμως πλάνο και όραμα για το ραδιόφωνο. Από Δεκέμβριο θα έχουμε νεότερα. Διάλεξα και ένα τραγούδι σήμερα από τον τελευταίο δίσκο του Θεόφιλου Ματθαίου...
Άλλο ένα τραγούδι...
Άλλο ένα τραγούδι σε στίχους του Νίκου Παπακώστα (Ρόδινος δρόμος). Τη μουσική έχει γράψει ο Αλλέξανδρος Τσακιρίδης.
Διαβάστε τους στίχους του τραγουδιού...
.jpg)
Όσο για την βία των ανηλίκων τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα, δεν υποθέτω, είμαι σίγουρος και έχω και αποδείξεις ότι το κράτος την θέλει και την επιδιώκει. Θα ήθελα να πω σε οποιονδήποτε γονιό που το παιδί του έχει δεχθεί επίθεση από συνομήλικούς του, ότι είναι μόνος του. Το κράτος δεν θα τον βοηθήσει ούτε θα τιμωρήσει αυτούς που το έκαναν. Αν κάνει τις νόμιμές ενέργειες (όπως έκανα εγώ) οι δράστες θα κυκλοφορούν ελεύθεροι και το παιδί του θα φοβάται να βγει έξω. Η σκοπίμως αργοκίνητη εισαγγελία ανηλίκων θα φτάσει σε δίκη μετά από πολλά χρόνια. Μέχρι τότε τα τσογλάνια θα κυκλοφορούν έξω, θα καυχιούνται για το ξύλο που έδωσαν και πιθανότατα θα δείρουν κι άλλους.
Τώρα θα θέλετε να βάλω και τραγούδι... Μου ήρθε στο μυαλό ένα στιχάκι από μια διασκευή του Λεωνίδα Μπαλάφα που λέει: "σεμνά λυκανθρώποι σεμνά" Έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή θα πάρουμε τα βουνά...
Άλλο ένα τραγούδι...
Άλλο ένα τραγούδι σε στίχους του Νίκου Παπακώστα (Ρόδινος δρόμος). Τη μουσική έχει γράψει ο Αλέξανδρος Καπόνιας...
Αύγουστος ήταν και πέρασε... Καλό μήνα σε όλους. Φέτος δεν είχαμε καμιά διακοπή στον Αύγουστο στο ραδιόφωνο. Δεν έπεσε το ρεύμα ούτε μια φορά. Όπως σας είπα και τον προηγούμενο μήνα, δεν μπορώ να γράψω. Ελπίζω από τα μέσα του Σεπτεμβρίου να ξεκινήσω καινούρια πράγματα στο Τραγουδοποιός.GR
.jpg)
Θέλω να ευχηθώ καλή σεζόν στους μουσικούς. Μετά από χρόνια, πέρσι η σεζόν είχε μεγαλύτερη διάρκεια από πολλές προηγούμενες. Ελπίζω φέτος να πάει καλύτερα, παρόλα τα εμπόδια που μπαίνουν από το κράτος και φυσικά οι μαγαζάτορες τα μεταφέρουν στους μουσικούς... Δυστυχώς κανέναν δεν ενδιαφέρει ότι για αυτούς που ζουν από τη μουσική είναι θέμα επιβίωσης.
Όταν η πρώτη του μηνός πέφτει Κυριακή, ξέρεις, κάτι παθαίνω... Ένα από πρώτα τραγούδια έγραψα λίγο μετά που έκλεισα τα 18 είχε τον τίτλο "Θέλω να ρθει μια Κυριακή" Φυσικά δεν ηχογραφήθηκε ποτέ. Έχω απλά το χαρτί με τους στίχους. Την μουσική του τη θυμάμαι ακόμα... Το 2006 έδωσα σε ένα ορχηστρίκο τον τίτλο "Κυριακή", αυτό ευτυχώς ηχογραφήθηκε του 2013...
Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Ζεστές οι νύχτες του Αυγούστου
Κουβέντα ψάχνω και στοργή
Όλα είναι θέμα γούστου
Κι η αγάπη έμαθε ν΄ αργεί
Η πόλη είναι τόσο άδεια
Μα η φωνή σου θ΄ ακουστεί
Θ΄ αφήσει τα σημάδια
Κι ύστερα θα εξαφανιστεί
Καλησπέρα και καλό μήνα! Τα τελευταία πολλά χρόνια, ο Αύγουστος είναι περίεργός και δύσκολός, αλλά ο φετινός είναι ο χειρότερος όλων σε προσωπικό επίπεδο... Κι αν είχα να γράψω κάτι για μουσική και το ραδιόφωνο τώρα δεν μπορώ. Ραντεβού τον Σεπτέμβριο.
.jpg)
Ο Γιώργος Βαλιάκας και Ιδανικοί είναι ένα ελληνόφωνο μουσικό συγκρότημα 5 ατόμων με έδρα την πόλη της Λάρισας. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2011 και μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιήσει εμφανίσεις σε φεστιβάλ και μουσικές σκηνές σε όλη την Ελλάδα. Έχουν μοιραστεί την ίδια σκηνή με τους Χαίνηδες, το Σωκρατη Μάλαμα, το Δημήτρη Ζερβουδάκη, τους V.I.C , τους Κoza Mostra , την Ελεωνόρα Ζουγανέλη ,τη Νατάσσα Μποφίλιου, τον Κωστή Μαραβέγια,τους Χειμερινούς κολυμβητές κ.α
Τα μέλη του συγκροτήματος είναι τα εξής:
Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Έμαθε μόνος να γυρνά σε πιάτσες και πλατείες
Μια ζωή ανώνυμος μα τόσο συμπαθής
Έλεγε πάντα γελαστός τις ίδιες ιστορίες
Κι ήταν σχεδόν αδύνατο ποτέ να κουραστείς
Τα μάτια του γυαλίζανε σαν έβλεπε καράβια
Να φτάνουνε απέναντι με κάτασπρα πανιά
Οι γκρίζες αναμνήσεις του, ζωντάνευαν τα βράδια
Μα πριν εικόνες γίνουνε χανόταν στο νοτιά
Δεν έχω νέα να σου πω περάσαν τόσα χρόνια
Απ΄ όταν παίζαμε κι οι δυό μικροί στις γειτονιές
Σβήσαν αγάπες κι όνειρα τσιγάρα σε μπαλόνια
Κι εμείς σκορπίσαμε ξανά σαν ζάρια στις γωνιές
Καλό μήνα σε όλους, εντός και εκτός Ελλάδος... Είδατε που σας τα έλεγα και δεν με πιστεύατε μερικοί... Περάσαν οι ευρωεκλογές και τις ξεχάσαμε κι όλας... Φυσικά τώρα που θα αρχίσουν να έρχονται τα χαρτιά της εφορίας θα θυμηθούμε και πάλι. Θα κάνουμε κι ένα υπολογισμό σε σχέση με τις αυξήσεις που μας δώσανε...
.jpg)
Πριν από λίγο έκανα μια αναδρομή σε παλιότερες αναρτήσεις από τον μήνα Ιούνιο... Πάντα τα καλοκαίρια με πιάνει αυτή η νοσταλγία και ψάχνω στα παλιά. Ακούστε τι βρήκα από το μακρινό 2015. Είχε επικοινωνήσει μαζί μου ένας υπέροχός άνθρωπος και τραγουδοποιός. Προστέθηκαν τότε στο Τραγουδοποιός.GR δυο τραγούδια του Αλέξανδρου Χατζή. Ακούστε το ένα...
Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Τα σπίτια που μεγάλωσα στη φαντασία
μένουν
Γεμάτα τρυφερές στιγμές που πίσω
επιστρέφουν
Παντού πολύχρωμες σκιές, σημάδια σ΄
άδειους τοίχους
Στο πάτωμα διαδρομές με αισθήματα και
ήχους
Στο σώμα τους καρφώθηκε το φίλημα του χρόνου
Μα εκεί βαθιά στα μάτια μου δεν
άλλαξαν καθόλου
Η ανάμνηση τους χάρισε των αστεριών
τη θέα
Κι αν λίγο παραστράτησαν το κάναμε
παρέα
Τα σπίτια που μεγάλωσα δικά μου ήταν
ίχνη
Σαν λάβαρα υψώθηκαν εικόνες στην
ομίχλη
Παλιές ζωές που άγιασαν στο μούδιασμα
της μνήμης
Σεντόνια που τριφτήκανε στο κάστρο της Αλκμήνης
Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι... Μην αγχώνεστε, εκλογές είναι θα περάσουν... Και μετά θα συνεχίσουμε τις ζωούλες μας ήρεμα... Αφού όλοι υπέρ του Κυριάκου δουλεύουνε... Κούλα, μ΄ ακούς;;;
.jpg)
Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Φτάνουν οι δήθεν με τις χάρτινες αγάπες
Π΄ όταν θα φύγουνε μαζεύουμε τις στάχτες
Πως ν΄ ανασάνω απ΄ των κάλπηδων τη μπόχα
Πως τα κατάφερα ν΄ αντέξω δε μου το ΄χα
Είναι ο λόγος μου καθρέφτης της ψυχής μου
Και η αλήθεια μου ο δρόμος της ζωής μου
Με τους μπλαμπλάκηδες με πιάνει αλλεργία
Δε με ξεγέλασαν με άνοστα αστεία
Έχω χορτάσει υποδείξεις τι να κάνω
Όμως να ζήσω δε μου είπαν και τα χάνω
Γίναν οι στίχοι μου σκουπίδια στα τραπέζια
Κι όλο μου σφίγγανε το χέρι τρύπια χέρια
Οι δύο Κοζανίτες τραγουδοποιοί, ο Γιώργος Μιχαήλ και ο Δημήτρης Βαβλιάρας, συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Το Σάββατο 25 Μαρτίου θα εμφανιστούν στον Πολύγυρο Χαλκιδικής στους 7 Νάνους...
Καλησπέρα και καλό μήνα... Πάλι έχουμε εκλογές σε λίγο καιρό... Το νου σας ρεμάλια... Ποιο νου δηλαδή, αφού δεν μας έχει μείνει μυαλό... Δώσανε λέει διορία 20 μέρες για να πουν ποιος έδωσε την εντολή για το μπάζωμα... Είκοσι ώρες έπρεπε να δώσουν... Βγήκε και μια απόφαση για το μάτι... Όλα καλά και εκεί, κανένας δεν φταίει... Άντε με το καλό να τους ξαναψηφίσετε τώρα σαν καλά παιδιά...
.jpg)
Φυσικά οι τιμές στο λάδι, στην βενζίνη, στα ενοίκια και όλα τα υπόλοιπα καρτέλ δεν μπορούν να σας επηρεάσουν στην απόφαση για την ψήφο σας...
Για το ραδιόφωνο δεν έκανα σχεδόν τίποτα... Δεν το βάζουμε κάτω όμως, σήμερα ξεκινάει ένας καινούριος μήνας. Σας έχω και ένα τραγούδι... Δεν το είχα ακούσει και μου άρεσε πολύ... Με τη φωνή του αιώνιου έφηβου...
Καλημέρα και καλό μήνα... Όσο περνάει ο καιρός πέφτουμε όλο και πιο χαμηλά... Είμαι πλέον σίγουρος ότι θα πιάσουμε πάτο... Όχι δεν πιάσαμε πάτο ακόμα, αλλά πλησιάζουμε...
.jpg)
...πλησιάζουμε, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο εμάς εδώ στην Ελλάδα, είναι παγκόσμιο και θα είναι πολύ χειρότερο από αυτό που νομίζαμε... Όσοι διαφωνούν ή θα κρύβονται στα μπουντρούμια ή θα πάρουν τα βουνά. Λέει ο Μπαλάφας μια τρομακτική φράση στην παρακάτω διασκευή...
Κούλα... όλοι γι αυτόν δουλεύουνε...
Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους, εντός και εκτός Ελλάδας. Σε όλους αυτούς που ξενιτεύτηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά τους έχουμε πλέον ξεχάσει όπως τόσα και τόσα...
.jpg)
Δε γουστάρω πλέον καθόλου τις "ημέρες μνήμης" Στην ουσία είναι ημέρες - άλλοθι για τον υπόλοιπο χρόνο που ξεχνάμε τα πάντα... Παλιά μου άρεσαν οι εκδηλώσεις μνήμης για την μικρασιατική καταστροφή... Τώρα με εκνευρίζουν... Γιατί θυμόμαστε μόνο τις μέρες των εκδηλώσεων... Τις υπόλοιπες μέρες, μήνες και χρόνια ξεχνάμε...
Ξεχάσαμε είδη τα Τέμπη, το Μάτι, τα μνημόνια, την εισβολή στην Κύπρο, την προδοσία των Πρεσπών, το δημοψήφισμα... Θλίψη...
Τα τρακτέρ στο σύνταγμα...
Τους είπε ότι δεν θα πάρουν τίποτα...
Άλλο ένα τραγούδι...
Άλλο ένα τραγούδι σε στίχους του Νίκου Παπακώστα (Ρόδινος δρόμος). Τη μουσική έχει γράψει ο Σωτήρης Μπαλλάς...
Καλημέρα και καλό μήνα... Αυτός ο Ιανουάριος έφυγε πολύ γρήγορα... Σαν τα χρόνια που περνάνε και πίσω δεν γυρίζουν... Μετά από καιρό έκανα μια αναδρομή σε παλιότερες αναρτήσεις. Αυτό σήμερα είναι το Περάστε την πρώτη του μηνός Νο 139...
.jpg)
Θυμήθηκα εποχές με πολλά τραγούδια και συναυλίες - εμφανίσεις... Διάβασα κείμενα που έγραψα πριν από δώδεκα χρόνια... Βρήκα συνδέσμους που με οδήγησαν σε πολλά Blog εκείνης της εποχής... Τα περισσότερα είναι παρατημένα... Τότε που με μια καμερούλα έγραφα στιγμές που δεν θα ξανάρθουν... Για δείτε... από το μακρινό 2013... Λιζέτα Καλημέρη με Δημήτρη Λάππα στο Έντεχνον...
Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Περπατάμε παράλληλα στην παραλία
Νομίζω πως δεν θα συναντηθούμε
Η ρόδα του Λούνα Παρκ παραδομένη στον
χρόνο
Δίχως φώτα
Πατάμε τα κίτρινα πεσμένα φύλλα
Με μια οσμή βροχής
Λατρεύαμε πάντα αυτόν τον θόρυβο που
έκαναν
Καθώς τα έλιωναν βίαια οι σόλες των
παπουτσιών μας
Τώρα ο αέρας φέρνει όλο και πιο πολύ,
Τα μαλλιά στο πρόσωπο
Τώρα ξέρω σίγουρα πως θα συναντηθούμε…
Άμα πιάσω το λαχείο, θα ναυλώσω ένα πλοίο και θα χω μουσαφηρέους, μπουζουξήδες τους πιο ωραίους... Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν παίρνω λαχεία...
Καλή χρονιά είπαμε... Δεν είπαμε... Καλή χρονιά λοιπόν σε όλους...
.jpg)