Θλίψη και όνειρα... (Φεβρουάριος 2024)

Καλημέρα και καλό μήνα σε όλους, εντός και εκτός Ελλάδας. Σε όλους αυτούς που ξενιτεύτηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά τους έχουμε πλέον ξεχάσει όπως τόσα και τόσα...

Δε γουστάρω πλέον καθόλου τις "ημέρες μνήμης" Στην ουσία είναι ημέρες - άλλοθι για τον υπόλοιπο χρόνο που ξεχνάμε τα πάντα... Παλιά μου άρεσαν οι εκδηλώσεις μνήμης για την μικρασιατική καταστροφή... Τώρα με εκνευρίζουν... Γιατί θυμόμαστε μόνο τις μέρες των εκδηλώσεων... Τις υπόλοιπες μέρες, μήνες και χρόνια ξεχνάμε... 

Ξεχάσαμε είδη τα Τέμπη, το Μάτι, τα μνημόνια, την εισβολή στην Κύπρο, την προδοσία των Πρεσπών, το δημοψήφισμα... Θλίψη...

Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα δύσκολο...

δεν είναι χαρά, δεν είναι δυστυχία...

Η θλίψη φέρνει τα δάκρυα στα μάτια...

Αν τρέξουν προς τα έξω λυτρώνεσαι,

αν κυλήσουν προς τα μέσα υποφέρεις.

Θλίψη (Ορχηστρικό)

Μουσική - μπουζούκι: Νίκος Μάρκου

Τώρα μη με ρωτάτε για το ραδιόφωνο. Δεν έκανα τίποτα. Μόνο σκέψεις. Σκέψεις και όνειρα. Αν ξέρει κάποιος ας μου πει... Είναι σίγουρο ότι τα όνειρα πεθαίνουν πριν την ελπίδα...;;;

Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι

Ποίηση: Κωστής Παλαμάς

Μελοποίηση: Λεωνίδας Μπαλάφας

* * * * *

Τον μήνα που πέρασε είχαμε...

- Είναι μέρες (τραγούδι): 
   Μουσική: Σωτηρης Μπαλλάς
   Στίχοι: Νίκος Παπακώστας (Ρόδινος δρόμος)

- Σχολιαστικώς: Πότε πήγαν, πότε φύγαν...;;;

Σκέψεις - Ερωτήματα - Απορίες

- Όλα καλά; Διαμαρτυρηθήκατε;

- Άντε τώρα, πίσω στα κλουβιά...

- Μπα, μάλλον μαντριά έπρεπε να πω.

- Σας ξεπέρασαν όμως οι Αγρότες...

- Δηλαδή, αν τους έδινε και κάτι, τι θα κάνανε;

- Ευτυχώς που η Παιδεία είναι ακόμα δωρεάν...

- Ο μουγκός που είναι ρε παιδιά...;;;

---

Το "Περάστε την πρώτη του μηνός" είναι η πρώτη ανάρτηση κάθε μήνα!
Εδώ σ' αυτήν την ανάρτηση μπορεί όποιος θέλει:
- Να κάνει ένα γενικό σχόλιο για τη σελίδα!
- Να εκφράσει μια απορία!
- Να κάνει μια ερώτηση!
- Να ανοίξει κάποιο θέμα για συζήτηση!
- Να πει μια απλή (αλλά τόσο σημαντική) καλημέρα!
...κάτι σαν ένα βήμα δημόσιου διαλόγου!