Μια συναυλία ρε Γιώργο...

Φθινόπωρο, λίγο πριν κυκλοφορήσει ο Γιώργος ο Μιχαήλ τον δίσκο "Της γης ο μουσαφίρης"

Στο βαρδάρη σε μια στάση, λίγο πριν τις έξι το πρωί, περιμένω το λεωφορείο για το ΤΙΤΑΝ. Εκείνη τη χρονιά είχα παρατήσει τη μουσική και δούλευα σε ένα εργοτάξιο (έκανα τον βοηθό ηλεκτρολόγου).

Βρέχει καταρρακτωδώς και είμαι κάτω από ένα περίπτερο για να μην βραχώ. Ένας τύπος (που μάλλον κι αυτός για δουλειά πήγαινε) έρχεται δίπλα μου να προστατευτεί κι αυτός...


Του λέω: Είσαι απ' την Κοζάνη;
με κοιτάει περίεργα, ναι, μου λέει, κι εσύ απο κει είσαι;
Όχι, του λέω, αλλά σε ξέρω, ο Μιχαήλ δεν είσαι;
Ξαφνιάστηκε, δεν περίμενε ότι κάποιος θα τον γνώριζε...
Τον ρώτησα τι κάνει, αν παίζει κάπου... 
Όχι, μου είπε δεν παίζω.. αλλά κάτι θα κάνω φέτος...

Λίγο καιρό αργότερα κυκλοφόρησε ο δίσκος...
Εκείνη τη χρονία έπαιζε μια φορά τη βδομάδα στο ΑΜΑΡΕΙΟΝ στην Άνω Πόλη...
και είχε παίξει και μερικές φορές στο ΕΝΤΕΧΝΟΝ...
Δεν είχα χάσει ούτε μια από τις εμφανίσεις του...
Είχε γίνει μια πολύ καλή αρχή για τον Γιώργο..

Κάποια στιγμή μετά από μήνες τον είδα (πάλι κατά τύχη) και τον ρώτησα..
"τι γίνετε με τον δίσκο, Γιώργο,θα βγει και από εταιρία τελικά;"
Μου απάντησε: "άστα, τα τραγούδια θα βρουν το δρόμο τους"

Δεν ξέρω τι, άλλα κάτι στράβωσε.. Ο Μιχαήλ σταμάτησε να εμφανίζεται..
Χρόνια τώρα δεν έχει παίξει κάπου...

Θυμάμαι εκεινα τα βράδια στο ΑΜΑΡΕΙΟΝ τον Γιώργο να λέει:
"αν θέλετε να μιλάτε κι όλας.. εμείς θα πουμε και κανα τραγουδάκι"

Θα ήθελα να τον έβλεπα τώρα (πάλι κατά τύχη) στον δρόμο και να του πω:

Μια συναυλία ρε Γίωργο..!!!