Της γης ο μουσαφιρης

Χιλιάδες χαραμάδες, γεμάτη η ζωή
κρυφοκοιτάν τις νύχτες, μεσ' τα όνειρα μου
πασχίζοντας διακρίνουν, την πιο καλή σκηνή
πόρτα κλειδωμένη, πόρτα ανοιχτή


Γρίζα οι πεθαμένοι, βουλιάζουν σιωπηλοί
και απάνω στα κλωνάρια, πολλοί αγέννητοι
προσμένουν τη σειρά τους, για να 'ρθουν στη ζωή
να ζήσουν να πεθάνουν, να κατεβούν κι αυτοί

Πόρτα κλειδωμένη, πόρτα ανοιχτή
κι εγώ ένας μουσαφίρης που πέρασε απ' τη γη!

Χαμένη μεσ' τα φώτα, του ονείρου η σκηνή
κορμί κορμάκι ανήμπορο, έχεις παραδοθεί
φυλακισμένο μέσα, στην πιο καλή στιγμή
ποτές μη ξεκλειδώσει, ετούτη η φυλακή

Ξέρω καλά το τέλος, όπως και την αρχή
οι δυο γειτονοπούλες, Σκύλα και Χάρυβδη
με την παλικαριά μου, έχουν ξετρελαθεί
να δούμε ποιά απ' τις δύο, θα το φχαριστηθεί

Πόρτα κλειδωμένη, πόρτα ανοιχτή
κι εγώ ένας μουσαφίρης που πέρασε απ' τη γη!

Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Μιχαήλ
Τραγούδι: Γιώργος Μιχαήλ
Δίσκος: Της γης ο μουσαφίρης