Άλλο ένα τραγούδι...
...είμαστε πολλοί, αλλά είμαστε σκόρπιοι!!!
Άλλο ένα τραγούδι σε στίχους του Νίκου Παπακώστα (Ρόδινος δρόμος). Το
τραγούδι είναι αφιερωμένο στους απανταχού πληγέντες της γης που χάθηκαν
από τις φονικές πυρκαγιές μέσα στα χρόνια και σε όλους τους ανθρώπους
που μαρτυρικά συνεχίζουν να χάνουν αγαπημένα πρόσωπα και κομμάτια της
ζωής τους.
Μποτίλια αδειανή
Στίχοι: Νίκος Παπακώστας
Μουσική: Γιώργος Τζιαφέττας
Τραγούδι: Θάνος Παπαγεωργίου
Διαβάστε τους στίχους του τραγουδιού...
Στην κόλαση επέστρεψες, με χέρια ματωμένα
αφού μονάχος βρέθηκες σ΄ αυτή τη φυλακή.
Πως ξέβαψε το πράσινο, χωρίς ίχνος κανένα
στα μάτια που κοιτούσανε μια άλλη ανατολή.
Φωτιά ΄γιναν τα όνειρα κοπήκαν τα φτερά σου
κι απ΄ το ποτήρι της ζωής κυλάει η οργή.
Κρυφτήκαν τα χαμόγελα στα μαύρα δάκρυά σου
τη μέρα που εξόριστος γυρνάς σ΄ αυτή τη γη.
Ποια μοίρα να μηδένισε, θαρρείς όλους τους χρόνους
και άνοιξαν απότομα, του Αιόλου οι ασκοί.
Ποιος άραγε να όπλισε, αυτούς τους δολοφόνους
και μοιάζει πια το αύριο, μποτίλια αδειανή.
Μπορείτε να διαβάστε κείμενα και στίχους του Νίκου Παπακώστα από τον Ρόδινο δρόμο ΕΔΩ στο Τραγουδοποιός.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου