Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Ο άνθρωπος κι ο θάνατος


Σπίτι στα κεραμίδια σου
ο γάτος νιαουρίζει
κι απ' έξω απ' την πόρτα σου
ο σκύλος σου γαβγίζει
κι ο γερο νοικοκύρης σου
κοιμάται ροχαλίζει!
Χρου χρου χρου, χρου χρου χρου
οι μηλιές βγάζουν τα μήλα
οι τριανταφυλλιές τα φύλλα
οι κερήθρες βγάζουν μέλι
το κακό κανείς δεν θέλει

Βουνό με την ψηλή κορφή
το σύννεφο σου στέκει
κι από μια σκοτεινή σπηλιά
το κρύο νερό σου τρέχει
να 'ρχεται στο λαρύγγι μου
τη δίψα μου να βρέχει!
Χρου χρου χρου, χρου χρου χρου
ο αέρας μου θροΐζει
την ψυχή μου ανεμίζει
χάρε θα 'ρθεις να με πάρεις
πάρε με, αφού γουστάρεις

Σπίτι τα κεραμίδια σου
τα σκέπασε το χιόνι
κι απ' έξω απ' την πόρτα σου
η παγωνιά ξαπλώνει
κι ο γέρο νοικοκύρης σου
σε μια γωνιά κρυώνει!
Φου φου φου, φου φου φου
άναψε φωτιά της νιότης
όλα είναι ματαιότης
χάρε ξέρω, θα με πάρεις
πάρε με, αφού γουστάρεις!

Στίχοι - Μουσική: Γιώργος Μιχαήλ

2 σχόλια:

  1. χάρε φύγε, δε θα παρεις
    τη ψυχη μου, κι ας γουσταρεις!
    χαχα!!! πειραζει που το 'φερα στα μετρα μου?
    Περα απ' την πλακα.. Παρα πολυ καλοι στίχοι!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Νομίζω ότι κι ο Μιχαήλ, που το έγραψε, θα συμφωνούσε με τη διασκευή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή