Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2020

Ημερολόγιο καραντίνας [Νίκος Παπακώστας - Ρόδινος δρόμος]

 Κείμενο: Νίκος Παπακώστας


Έτσι που λες κύριε Γιάννη (ο κουλουράς με το ζεστό κουλούρι Θεσσαλονίκης, η πρώτη και παντοτινή γελαστή καλημέρα το πρωί εδώ και χρόνια). Τελευταία μοιάζω όλο και πιο πολύ με καταιγίδα, που φοβάμαι μη τυχόν και ξεσπάσει. Πόσο μου λείπουν τα γέλια των παιδιών απ΄ τον μπροστινό δρόμο του σπιτιού μου. Η αιώνια περαντζάδα προς τις φυλακές του Γεντί Κουλέ και πιο κάτω προς τα κάστρα. Η πλατεία κι αυτή τόσο μελαγχολική και βουβή… της λείπουν ακόμα περισσότερο από μένα τα παιδιά. Να την πληγώσουν με το παιχνίδι και την απροσεξία τους, ειδικά σήμερα, μια τόσο μουντή μέρα, που έχει ντυθεί με το χρώμα της θλίψης. Νοσταλγεί ακόμα και τα πηγαδάκια των ηλικιωμένων και τις κόντρες τους για τα πολιτικά και το ποδόσφαιρο. Ποιος θα περίμενε να μου λείπουν οι ενοχλητικοί ήχοι των μηχανών και των αυτοκινήτων, την ώρα που γυρνάω κατάκοπος απ΄ τη δουλειά, για να χαλαρώσω με ένα ποτήρι κρασί βουλιάζοντας στον σκληρό καναπέ. Πόσο θα ΄θελα να χαθώ στο Καπάνι και στο Μοδιάνο, ν΄ αλαλάζει η βουή και να ξεχύνονται οι μυρωδιές απ΄ τα μπαχάρια κι έπειτα στην παραλία με το βλέμμα στα γκαζάδικα που καρτερούν στη ράδα.

Αυτός ο περιορισμός… Μια λέξη τόσο βάρβαρη ακόμα και στην προφορά της. Θαρρείς και κολλάει στη γλώσσα. Μακάρι να ήταν όλα αλλιώς, μακάρι να μην τη βιώναμε. Μόνο τα πουλάκια κελαηδούνε ακόμα. Βλέπεις αυτά ζούνε σ΄ έναν δικό τους παράδεισο μακριά απ΄ τον χτύπο των ανθρώπων. Λυπάμαι να βλέπω φίλους χωρίς δουλειά, να τρώνε ποπ κορν μπροστά στις ωχρές οθόνες τους και να κουράζονται σεργιανίζοντας απ΄τη μια πολυθρόνα ως την άλλη. Μουσικοί χωρίς όργανα, θεατρίνοι χωρίς σανίδι, χορευτές χωρίς πίστα. Φαντάζει βαρύς ο φετινός χειμώνας πριν ακόμα να έρθει καλά καλά. Μια χρονιά άκαρπη δίχως στάρι και τρύγο. Άδειοι δρόμοι, φωτισμένα σπίτια, ψυχές στο τσιγκέλι σαβανωμένες περιμένουν το Σάββατο του Λαζάρου ένα νεύμα για να πετάξουν τα σπάργανα. Φυλάμε Θερμοπύλες στον λευκό πάγκο του φαρμακείου να μην περάσει το κακό. Έτσι ονειρευτήκαμε τον κόσμο μας μωρέ; Μονολογώ…

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020

Στις άκρες απ' τα μάτια σου [Κυριακή στο Τραγουδοποιός.GR - 22/11/2020]

Το ραδιόφωνο του Τραγουδοποιός.GR παίζει πλέον 24 ώρες και έχουν λυθεί σχεδόν όλα τα προβλήματα που είχαμε στην αρχή. Ακούτε ζωντανά μέσα από τη σελίδα μας:

www.tragoudopoios.gr

Στην εκπομπή "Κυριακή στο Τραγουδοποιός.GR" που μεταδίδεται κάθε Κυριακή από τις 22:00 μέχρι τις 24:00 τα τραγούδια επιλέγει ο Νίκος Μάρκου, δηλαδή εγώ...


Την Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020 η εκπομπή είναι αφιερωμένη σε τραγούδια που μιλάνε για τα μάτια. Η ιδέα μου ήρθε τις πρώτες μέρες που άρχισε να είναι υποχρεωτική η χρήση της μάσκας στο περπάτημα... Ήταν (και είναι) περίεργο το συναίσθημα να τους βλέπεις όλους μόνο στα μάτια. Έτσι ένα βράδυ περπατώντας μόνος μου άρχισα να τραγουδάω... Φυσικά τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό ήταν του Βαμβακάρη... "Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια", "Τα όμορφα τα γαλανά σου μάτια" κ.α. Η "λίστα" όμως μεγάλωσε πολύ τις επόμενες μέρες...

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

Στο λιμανάκι των ψαρών ...(Οκτώβριος 2020)

Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλους, εντός και εκτός Ελλάδας! Τώρα πλέον με το ραδιόφωνο η επικοινωνία και η επαφή με τους φίλους στο εξωτερικό είναι άμεση και καθημερινή! Θέλει φυσικά πολύ δουλειά ακόμα, αλλά δεν μασάμε, προχωράμε βήμα - βήμα...  Μπορείτε να ενημερώνεστε ΕΔΩ για το πρόγραμμα του ραδιοφώνου. Τον Νοέμβριο θα προστεθούν μία ή δύο ακόμα εκπομπές...

..και τελικά βρήκαμε τον φταίχτη... Είναι η εστίαση... Δεν αναφέρω τους μουσικούς, τραγουδιστές, ηχολήπτες και λοιπούς του χώρου... αυτοί είναι άνεργοι από τον προηγούμενο Μάρτιο, τους έχουμε είδη ξεχάσει. Ίσως το μεγαλύτερο λάθος από τα μέτρα που πήρανε το καλοκαίρι ήταν το κλείσιμο της εστίασης στις 12 το βράδυ... Και συνεχίζουν με τα ίδια λάθη και τώρα. Νομίζουν ότι θα δουλέψει η αγορά και θα "σωθεί" η οικονομία χωρίς ανοιχτή εστίαση ...και μετά ξύπνησαν και όλα ήταν ένα κακό όνειρο.

Όπως σας είπα τον προηγούμενο μήνα το ραδιόφωνο θα παίζει τραγούδια από πολλά είδη και από διαφορετικές εποχές... Από τον Γιώργο Ζαμπέτα του προηγούμενου μήνα, σήμερα διάλεξα ένα τραγούδι που γράφτηκε το 2020...