Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Κάποτε ήταν ένα παιδί που δεν είχε όνομα
κρατούσε μόνο ένα κόκκινο μπαλόνι.
Διψούσε να μάθει τον κόσμο με τα μεγάλα μαύρα του μάτια.
Άγγιζε με τα χέρια του το υγρό χώμα απ' την βροχή.
Μάθαινε τις μυρωδιές,
κοιτούσε απ' τα ανοιχτά παράθυρα τα πουλιά στο μεσουράνημα τους.
Ψιθύριζε δειλά μπαμπά και μαμά, ψεύδιζε.
Δεν ήξερε τι είναι αγάπη
την ένιωθε όμως,
σε κάθε σημείο του κορμιού του.
Χανότανε στη θέα των αστεριών,
στο γαλάζιο της θάλασσας,
στο πολύ των ανθρώπων.
Πέρασαν τα χρόνια το παιδί μεγάλωσε...
Αγάπησε, χάρηκε, πόνεσε, γέλασε...
Όλα άλλαξαν δίπλα του, άλλαξαν κι οι ανθρωποι
Όμως αυτό ακόμα ψάχνει το όνομα του...
Ακόμα κρατάει εκείνο το κόκκινο μπαλόνι...
~
• Με επιρροές και από την κλασσική πλέον ταινία
Le Ballon Rouge (1956)
~
Νίκος Κ. Παπακώστας
.jpg)