Αλλάζουν οι άνθρωποι διαρκώς.
Όπως το χρώμα των φύλλων Οκτώβρη μήνα.
Αλλάζουν οι άνθρωποι.
Όπως το μπλε τ΄ ουρανού πριν βραδιάσει.
Όπως το γαλάζιο της θάλασσας πριν τη βροχή.
Άλλοτε κλαίνε με ευκολία κι άλλοτε γελούν σιωπηλά.
Αλλάζουν απόψεις, θέσεις, ιδιότητες και συναισθήματα.
Όχι όμως ομάδα και συνήθειες.
Αμφιταλαντεύονται με το βάρος τους.
Κρύβουν τους έρωτες και τα πάθη τους.
Παίζουν ακόμα και με τους φίλους τους.
Λες και είναι πουκάμισα.
Αλλάζουν σχέσεις σαν τη μάρκα των τσιγάρων τους.
Άλλοι έρπονται περιμένοντας μιαν ευκαιρία.
Άλλοι άνω θρώσκουν ζητώντας το έλεος.
Πάντα μου άρεσε να παρατηρώ τους άλλους.
Να μπαίνω έστω και για λίγο στη θέση τους.
Όμως να σκέφτομαι όπως σκέφτονται.
Δεν το κατάφερα ποτέ μου.
Παραμένω ήρεμος μεσ΄ την ανησυχία μου.
Και ανήσυχος μπροστά στο φως.
Ακατανίκητη η δύναμη του ανθρώπου.
Να προδίδει και να προδίδεται.
Να πληγώνει και να συγχωρεί.
Να φτάνει μ΄ ένα σάλτο στο βυθό.
Και μ΄ ένα νεύμα να αγγίζει το άπειρο.
Δεν θα πάψω ποτέ να ελπίζω στους ανθρώπους…
Νίκος Κ. Παπακώστας
* Το αφιερώνω στον εργοδηγό Μιχάλη Πρωτοψάλτη που έσωσε με τον γερανό του 80 ψυχές στα Κύθηρα.
* Ο πίνακας ‘’The Fisherman’’ δημιουργήθηκε το 1902 από τον Ούγγρο ζωγράφο Tivadar Kosztka Csontvary
Κάποιοι άνθρωποι
Στίχοι - μουσική: Νίκος Μάρκου
Ενορχήστρωση: Αποστόλης Δημητρακόπουλος
Τραγούδι: Νατάσα Χρηστίδου
Ακούστε το τραγούδι...
Μπορείτε να βρείτε τον Ρόδινο δρόμο και στο facebook:
https://www.facebook.com/rodinosdromos/
Μας ακούτε ζωντανά μέσα από τη σελίδα του Τραγουδοποιός.GR
http://tragoudopoios.gr/
https://www.facebook.com/tragoudopoios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου