Άστα τα τραγούδια, θα βρουν το δρόμο τους...
...και έτσι τα τραγούδια βρίσκουν τον δρόμο τους!
Ταξιδεύουν μέσω του διαδικτύου και φτάνουν σ' αυτούς για τους οποίους "προορίζονται", στους ακροατές!!!
Ένα τραγούδι του φίλου Παναγιώτη Λαμπρίδη, τον οποίο ακούω να τραγουδάει από τότε που ήταν 15 - 16 χρονών... Τα χρόνια πέρασαν, αλλά η φωνή του με συναρπάζει το ίδιο όπως τότε, όταν τον άκουσα για πρώτη φορά...
Αγχόνη
Μουσική
Νικόμαχος Μελιτζανάς, Παναγιώτης Λαμπρίδης
Στίχοι, τραγούδι
Παναγιώτης Λαμπρίδης
Δίσκος
Πολλαπλοί εαυτοί
Διαβάστε και τους στίχους του τραγουδιού...
Οι δρόμοι γίνανε ρωγμές κι ο αέρας χιόνι
της ζωής μας οι στιγμές, κάτω απ την αγχόνη.
Τι τα θες ρε Νίκο, μη τα συζητάς
η ζωή μας είναι, ένας φαφλατάς.
*Βίος ανεξέταστος, βρώμα και σκουπίδια
στις ειδήσεις να ακούω, αυτόχειρα παιχνίδια
Άσε μας ρε Νίκο, μην τα συζητάς
η ζωή μας είναι, ένας σαματάς.
Τον Ωρίωνα κοιτώ, σε βραδινό αλώνι
τον ακούω να με ρωτά, αν πιστεύω ακόμη.
Τι τα θες ρε Νίκο,και τα συζητάς
η ζωή μας είναι, ένας φαφλατάς.
Να βλέπω αθόλωτα ζητώ, μέσα στα σκοτάδια.
να μπορώ να σ’ αγαπώ, πιο πολύ τα βράδια.
Άσε μας ρε Νίκο, μη τα συζητάς
η ζωή μας είναι, ένας σαματάς.
Τι τα θες ρε Νίκο, μη τα συζητάς
η ζωή μας είναι, ένας σαματάς.
Τι τα θες ρε Νίκο, και τα συζητάς
η ζωή μας είναι, δυο στιγμές χαράς.
*(ο δε ανεξέταστος βίος ου βιωτώς ανθρώπω). Πλάτων, Απολογία Σωκράτους 38a 1-6
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου