Κείμενο: Νίκος Παπακώστας
Έπεφτε γλυκά η βροχή,
Στις ρωγμές των χειλιών που σπαράζανε
Καθώς το δάκρυ στέγνωνε στις κόρες των ματιών
Ήθελα να πετάξω πάνω από τα στεγανά της ζωής
Να αγγίξω την αθανασία για μερικά δευτερόλεπτα,
Όπως ο Ίκαρος…
Έπεφτε γλυκά η βροχή,
Ξέπλενε κάθε γωνιά του κορμιού
Κάνοντάς το να μοιάζει ξανά μ΄ ένα κρίνο λευκό
Ένα κρίνο αμόλυντο,
Όπως την πρώτη φορά που αντίκρισε τον κόσμο
Απαλλαγμένο από κάθε είδους μολύνσεις,
Έπεφτε γλυκά η βροχή,
Να διώξει από πάνω μας τους δισταγμούς
Καθετί που μας θέλει δέσμιους,
Σε καταστάσεις και γεγονότα
Κοίτα γύρω οι άνθρωποι παλεύουν για τον υλισμό…
Κοίτα γύρω οι άνθρωποι ξανακάνουν τα ίδια λάθη…
Μα η βροχή πάντα θα επιστρέφει
Θα επιστρέφει και θα ξεπλένει αυτά που έχασες…
Η βροχή
Μάνος Χατζιδάκις (1965)
Μπορείτε να βρείτε τον Ρόδινο δρόμο και στο facebook:
https://www.facebook.com/rodinosdromos/
Μας ακούτε ζωντανά μέσα από τη σελίδα του Τραγουδοποιός.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου