Τέλος και ο Σεπτέμβριος! Ωραία, ευτυχώς που πέρασε, γιατί ήταν δύσκολος μήνας... Η γνωστή φράση "Κάθε πέρυσι και καλύτερα" νομίζω ότι έχει "μεταλλαχθεί". Τώρα πλέον δεν πάμε με το έτος, τα υπολογίζουμε όλα με τον μήνα. Κάθε μήνας που περνάει ήταν σίγουρα καλύτερος (ή λιγότερο δύσκολος) από τον μήνα που θα έρθει... Είχε πολλά και δύσκολα προβλήματα ο μήνας που πέρασε, αλλά πέρασε, έφυγε και πάει (και να μην ξαναγυρίσει)... Άντε να δούμε τι μας περιμένει στον επόμενο μήνα...
Το κακό με μένα είναι ότι δεν ξεχνάω. Θυμάμαι κάτι μεγάλο-υπουργούς (και το "καταπληκτικό" δελτίο ειδήσεων του Mega), πριν λίγα χρόνια να μας τρομοκρατούν, ότι χωρίς το ΔΝΤ και το μνημόνιο θα γυρίσουμε δεκαετίες πίσω, δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο, δουλειές κλπ. Σήμερα είμαστε ακριβώς εκεί που μας λέγανε ότι θα καταλήξουμε, αν δεν τους αφήσουμε να μας σώσουν...
Τώρα, θα μου πει κάποιος:
"Τι πας και θυμάσαι ρε Νίκο, πάνε αυτά πέρασαν, τώρα γυρίζουμε σελίδα, θα έρθει η ανάπτυξη". Εγώ προσπαθώ να τα ξεχάσω, αλλά η καθημερινότητα δεν μ' αφήνει. Όχι μόνο η δικιά μου αλλά και των άλλων που βλέπω γύρω μου. Πριν λίγες μέρες είδα σε ένα ταβερνάκι έναν γνωστό μου. Είχα αρκετό καιρό να τον δω ή να ακούσω νέα του...
- Γεια σου ρε Χάρη, τι κάνεις; Καιρό έχω να σε δω!
- Έχω φύγει Νίκο, εδώ και ενάμιση χρόνο είμαι στη Γερμανία...
...όπως ακριβώς είχε φύγει ο Παππούς μου το '60. Ο Παππούς μου, ζούσε με το όνειρο να επιστρέψει μια μέρα στην Ελλάδα. Έτσι κι ο Χάρης, ζει με το ίδιο όνειρο, να επιστρέψει μια μέρα... Δεν μου το είπε, το είδα στο βλέμμα του όταν τα παιδιά στο πάλκο παίξανε ένα τραγούδι για τη Θεσσαλονίκη! Μόνο όποιος έχει ζήσει στην ξενιτειά μπορεί να καταλάβει πως νοιώθει ο Χάρης. Το παρακάτω τραγούδι είναι για τον Χάρη, κι ας μην διαβάσει ποτέ αυτό το κείμενο... Το τραγουδούσα ατελείωτα βράδια, περιμένοντας το "Ακρόπολις" σε ένα παγκάκι, στο σταθμό του Μονάχου...
* * * * *
Τους τελευταίους μήνες γράφω το "Περάστε την πρώτη του μηνός" πάντα την τελευταία στιγμή, γι αυτό και έχω αρκετό καιρό να γράψω για τα στατιστικά στο blog και στη σελίδα! Έβαλα όμως έναν μετρητή στη δεξιά στήλη που δείχνει τις συνολικές προβολές σελίδας για το blog. Ο μετρητής ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο, αρά όποιος θέλει βλέπει άμεσα την επισκεψιμότητα στο blog! Μετά από δύο χρόνια οι προβολές σελίδας πέρασαν τις 40.000!
Τον μήνα που πέρασε είχαμε ένα καινούριο τραγούδι:
Μυγδαλιά: (Ποίηση: Κ. Καρυωτάκη, Μουσική: Απ. Δημητρακόπουλος, Τραγούδι: Νατάσσα Χριστίδου)
Συναυλίες - εμφανίσεις:
- Ο Γιώργος Μιχαήλ και ο Δημήτρης Βαβλιάρας στο ΛΑΚΤΑΡΙΟΥΣ.
- Ο Πέτρος Μαυρόπουλος και οι ΜΕΛΩΔΙΣΤΕΣ στο ΠΛΑΤΩ.
- Οι "Γιώργος Βαλιάκας και Ιδανικοί" στο ΦΙΛΟΝΕΙΚΟΣ.
- Οι Άμβυκες παίξαμε στο "Σπίτι του Πασσά" και θα συνεχίσουμε και την επόμενη Παρασκευή.
Τους στίχους από δύο τραγούδια: "Το χαρτί" του Νίκου Φραγκάκη και το "Σ' άλλο τόπο" από τις Ροζ Πένες.
Ένα Video από την Τζιάτζιου Μαρία για τη Μυγδαλιά!
Στις Μικρές Ιστορίες Μαγαζιών:
- Μια βραδιά στην Κοζάνη Νο 2 (Μιχαήλ - Βαβλιάρας - Λακτάριους). Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες και ένα video από τη διαδρομή για Κοζάνη!
Μυγδαλιά: (Ποίηση: Κ. Καρυωτάκη, Μουσική: Απ. Δημητρακόπουλος, Τραγούδι: Νατάσσα Χριστίδου)
Συναυλίες - εμφανίσεις:
- Ο Γιώργος Μιχαήλ και ο Δημήτρης Βαβλιάρας στο ΛΑΚΤΑΡΙΟΥΣ.
- Ο Πέτρος Μαυρόπουλος και οι ΜΕΛΩΔΙΣΤΕΣ στο ΠΛΑΤΩ.
- Οι "Γιώργος Βαλιάκας και Ιδανικοί" στο ΦΙΛΟΝΕΙΚΟΣ.
- Οι Άμβυκες παίξαμε στο "Σπίτι του Πασσά" και θα συνεχίσουμε και την επόμενη Παρασκευή.
Τους στίχους από δύο τραγούδια: "Το χαρτί" του Νίκου Φραγκάκη και το "Σ' άλλο τόπο" από τις Ροζ Πένες.
Ένα Video από την Τζιάτζιου Μαρία για τη Μυγδαλιά!
Στις Μικρές Ιστορίες Μαγαζιών:
- Μια βραδιά στην Κοζάνη Νο 2 (Μιχαήλ - Βαβλιάρας - Λακτάριους). Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες και ένα video από τη διαδρομή για Κοζάνη!
Καινούρια μέλη στο blog ο Filippos Zaf, ο Zou, ο Ariel και ο Κώστας Μητσάνης
Το "Περάστε την πρώτη του μηνός" είναι η πρώτη ανάρτηση κάθε μήνα!
Περιλαμβάνει μια ανασκόπηση και τα στατιστικά του μήνα που πέρασε!
Εδώ σ' αυτήν την ανάρτηση μπορεί όποιος θέλει:
- Να κάνει ένα γενικό σχόλιο για τη σελίδα!
- Να εκφράσει μια απορία!
- Να κάνει μια ερώτηση!
- Να ανοίξει κάποιο θέμα για συζήτηση!
- Να πει μια απλή (αλλά τόσο σημαντική) καλημέρα!
...κάτι σαν ένα βήμα δημόσιου διαλόγου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου